بیانیه‌ای محترم ملا عبدالغنی برادر آخند در سومین سالگرد تجلیل از توافق نامه‌ای دوحه
مسوولین گرانقدر کابینه ای امارت اسلامی افغانستان، متنفذین، مجاهدین حاضر در تالار و ملت افغانستان!
السلام علیکم و رحمة الله و برکاته!
سخن خوب این می بود که آن عده از رفیق های که در امضای توافق نامه ای دوحه موجود بودند، کاشکی امروز هم همه آن ها موجود می بودند. باز بسیار خوب میشد. زیرا این نتیجه ای تکالیف و زحمات آنهاست. یک روز سحری برخاستم از وثیق صاحب و خیرخواه صاحب پرسیدم که چطور هستید، آنها به من گفتند. همین حالا از سر میز مذاکره برخاسته ایم. یعنی افطاری و سحری ما تقریباً با (امریکایی ها) سر میز بود. این کمیسیون سیاسی که در مذاکرات دوحه قربانی، خسته گی و تکالیف را که سپری نموده اند و در افغانستان قربانی را که مجاهدین داده اند، این دو موازی به هم روان بود، از اینرو الله پاک چنین فتوحات بی مانند را نصیب ما کرد. دهم حوت در تاریخ پرافتخار افغان ها یکی از روز های مهم و ارزشناک است. سه سال قبل در همین روز ملت مجاهد افغان با امضای توافقنامه ای دوحه، در افغانستان آخرین میخ را بر تابوت سومین امپراتور اشغالگر کوبید. این حادثه ای تاریخی در تاریخ معاصر افغانستان یک فصل جدید را گشود، اگر افغان ها میادین شمشیر و مبارزه را به شجاعت برنده شده اند، در میدان سیاست هم توانایی و استقلال خود را ثابت نموده اند. یقیناً که ما در بخش سیاست آنقدر تجربه نداشتیم قسمی که جانب مقابل داشت، اما الحمدلله با ما علمای کرام بودند، آن ها تمامی امور را به الله پاک سپرده بودند، باور و اعتماد همه ای ما بر الله(ج) بود، ما باور داشتیم که الله پاک با ما کمک می نماید و با ما نصرت می کند. اگر سخن کوچک می بود و یا بزرگ، ما با علمای شریک می ساختیم، اول موافقه ای همه گرفته میشد و سپس بر آن فیصله میشد. پیرامون مسئله مهم مشوره میشد، از نظر علما گذشتانده میشد، جنبه ای شرعی آن ارزیابی میشد، بعد به بزرگان فرستاده و بعد از تاییدی رهبری نهایی میشد. الحمدلله در تمام توافقنامه چنان موضوعی را کسی پیدا کرده نمی تواند که آنرا ما خود سرانه نهایی کرده باشیم و به ارتباط آن فیصله شده باشد و یا بدون مشوره مقام رهبری قبول شده باشد. در قطر همه زنده گی خود را چنانی وقف نموده بودند، قسمی که آرزوی افغان ها بود. نتیجه ای اخلاص آن ها بود که امروز ما و شما در این جا نشسته ایم. نزد بعضی از رفیق ها این نظر پیدا میشد که این گروهی کوچک در مقابل آن گروهی بزرگ چطور موفق خواهد شد، اما این گروه کوچک نبود، بلکه نزد الله یک گروهی بزرگ بود، که در دنیا مانند آن نیست، زیرا چنین فتوحات را الله برای محبوب ترین انسان ها می دهد. قسمی که الله پاک نصیب ما و شما نمود. می خواهم از همین استیج به مردم خود اطمینان دهم و توجه جهان را به این حقیقت معطوف دارم که افغان ها در توافقنامه دوحه به تعهدات خود عمل کرده اند. توافقی را که ما با امریکایی ها نموده ایم، ما بر آن توافقنامه متعهد هستیم و مخالفت نکرده ایم. چنان حکومت همه شمول را به وجود آورده ایم که تمامی اقشار کشور در آن خود را می بینند. امنیت هموطنان را حفظ نموده ایم، برای تقویت اقتصادی آن ها گام های قاطعی برداشته ایم و اصل عدم تهدید از خاک افغانستان را به جای نموده ایم. ما از الله پاک راضی هستیم، اگر ببینیم در امور امنیت در سی و چهار ولایت افغانستان و تمامی ولسوالی ها، جای و قریه ای نیست که در آن فرامین امارت اسلامی جاری نه شود، آن اگر کوه است و یا منطقه، الحمدلله در آن جا همه فرامین امارت جاری است. یعنی قریه ای نیست که از تصرف امارت بر آمده باشد. ولی برعکس جانب امریکایی بر وعده های خود در هنگام مذاکرات وفادار نماندند، آنها زندانیان افغان را در وقت تعیین شده آزاد نکردند، با ما وعده نمودند که در وقت معینه زندانیان را رها می کنیم، ولی رهایی زندانیان از وقت تعیین شده چند ماه طول کشید، اما الحمدلله چنان عزم رفیق های ما محکم بود که به هیچ کس مأیوسی به وجود نیآمد. آن ها با ما وعده ای بر آمدن را که کرده بودند، بر آن هم وفا نکردند. این در دل جهانیان نمی گذشت که امریکا با امارت اسلامی به موافقه برسند، اما امروز ما و شما می بینیم که الحمدلله در افغانستان یک عسکر آن ها هم نیست. امریکایی ها به بسیاری از وعده های خود عمل نه نمودند. نام های مسوولین امارت اسلامی را مانند سابق در لیست سیاه نگه داشته، محدودیت‌ها را بالایشان وضع و سرمایه ای ملت افغان را به شکل ناروا منجمد کرده است. از این بالاتر عمل ناروای آن ها این است که سایر جهانیان را هم اختناق کرده اند و نمی گذرد که با عامه ای افغان ها در امور اقتصادی، تجارتی و بانکی تعامل نماید. این همان توافقات بود که با جانب امریکایی در دوحه کرده بودیم. ولی امروز جهان به ما می گوید که شما سرکشی کرده اید، شما به وعده های که کرده بودید عمل نه کردید، اینکه اکنون امریکا سرمایه افغان های عامه را منجمد کرده، این برای آنها شرم نیست؟! آنها به هر کشوری که رفته اند در آن جا ضرور پایگاه یا مرکز خود را مانده اند، اما الحمدالله افغاستان یگانه کشوریست که یک عسکر امریکا در آن نیست و همه ای شان برآمده اند. از کشور های جهان می خواهم که مانند سایر ملت ها از روی اسلامیت و بشریت با افغان ها هم مثبت و به اساس حسن نیت متقابل تعامل نمایند. ما با تمام کشور ها تعامل می خواهیم، هیچ کشوری نیست که به یک دیگر ضرورت نداشته باشد. مانند آن کشور های که تازه در ارتباط حق ثابت افغان ها گام نیک برداشته اند، این سایر کشورها هم گام بردارند و در هرچیز استقلال خود را به شکل خوب ثابت نمایند. ما از تمام کشور ها می خواهیم که با مردم و حکومت افغانستان تعامل خوب کنند. یک مسئله مهم این است، قسمی که بر ما فرض بود که اشغال را ختم می کنیم، این موضوع در نتیجه ای فتوحات خارق العاده انجام شد. اکنون حفاظت این استقلال در کار است.
هزار بار بشویم دهن به مشک و ګلاب
هنوز نام تو ګفتن کمال بی ادبی است
پرودگار با ما زیاد کمک کرده و فتوحات را نصیب ما کرد، ما چطور شکر این نعمت را ادا کنیم. از تمام بزرگان و مسوولین امید ما این است که به عجز پروردگار راضی می شود، نتیجه غرور و تکبر را شما دیدید،که غرور کردن نتیجه آن چه شد. اگر به الله پاک متوجه شویم، اخلاص کنیم، این نظام ما دوام خواهد کرد، ما باید سرهای خود را به گریبان خود پائین کنیم که کدام عمل را انجام دهیم؟ برخورد ما با ملت چطور است؟ برخورد ما در میان خود ما چگونه است؟ الله پاک محبت موجود را در میان ما دیگر هم بیشتر نماید.